İnkâr

Kan damlarken mühründen, yarıldı orta yerinden ikiye cihan. Paramparçaya giden yolda bir su lazımdı bir de olmak gözden nihan. O, ne Süleyman’dı ne Fatih. Hem Süleyman’dı hem Fatih. Gözleri kara boyandığından ala boyandı da cihan, mührü ağladı ihanetine şahitliğinin.

Gülçin Acar